අවුරුදු චාරිත්‍ර තුළින් ඔප් නැංවෙන සමාජ සබඳතා...

 

අවුරුදු චාරිත්‍ර තුළින් ඔප් නැංවෙන සමාජ සබඳතා...

 

සූර්යයා මීන රාශියේ සිට මේෂ රාශියට සංක්‍රමණ වන අවස්ථාව නව අවුරුදු උදාව ලෙස හැඳින් වේ. වසරක් ගෙවී නව වසරක් උදාවන අවස්ථාවේදී ඒ හා සම්බන්ධව සිංහල දෙමළ ජනතාවට ආවේණික වූ චාරිත්‍ර, ගති සිරිත්, සංස්කෘතික ලක්ෂණයන් ක්‍රියාත්මක කරයි. ජ්‍යොතිෂයට අනුකූලව මෙලෙස සූර්යයාගේ සංක්‍රමණය සම්බන්ධ කොටගෙන චාරිත්‍ර විධි ක්‍රියාත්මක කළද ඊට එහා බැඳුණු චාරිත්‍ර ධර්ම පද්ධතියක් හා බැඳී පවතී.

සූර්යයා මීන රාශියේ සිට මේෂ රාශියට සංක්‍රමණ වන අවස්ථාව නව අවුරුදු උදාව ලෙස හැඳින් වේ. වසරක් ගෙවී නව වසරක් උදාවන අවස්ථාවේදී ඒ හා සම්බන්ධව සිංහල දෙමළ ජනතාවට ආවේණික වූ චාරිත්‍ර, ගති සිරිත්, සංස්කෘතික ලක්ෂණයන් ක්‍රියාත්මක කරයි. ජ්‍යොතිෂයට අනුකූලව මෙලෙස සූර්යයාගේ සංක්‍රමණය සම්බන්ධ කොටගෙන චාරිත්‍ර විධි ක්‍රියාත්මක කළද ඊට එහා බැඳුණු චාරිත්‍ර ධර්ම පද්ධතියක් හා බැඳී පවතී.

සිංහල අලුත් අවුරුදු උත්සවයේදී විශේෂයෙන් කැපී පෙනෙන්නේ නැකත් අනුව ක්‍රියාකාරකම් කිරීම සහ චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර පැවැත්වීමයි. අවුරුදු දිනයේ සෑම ගෙදරකම කිරිබතක් ඉදෙන්නේ එකම නැකත් වෙලාවටයි. මුළු රටේම ජනයා මෙසේ එක විටෙකදී නැකත් ඉටු කිරීම සමාජ සාමුහිකත්වය ගොඩනැංවීම සඳහා මහෝපකාරී වනු ඇත. නමුත් අතීතය හා වර්තමානය සසඳා බැලීමේදී මෙම චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර ක්‍රියාවට නැංවීම සඳහා ඉඩකඩ ලැබේද යන්න ගැටලුවකි. වසරක් ගෙවී නව වසරක් උදාවනවා යනු ළමයි තරුණ වීමත් තරුණයින් වැඩිහිටියන් වීමත්, වැඩිහිටියන් මරණයට ආසන්න වීමත් මෙහිදී සිදුවන විපර්යාසයන්ය. මෙම විපර්යාස තුළදී මිනිසුන්ට පැරැණි චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර අමතකවී යන්නේ නිරායාසයෙනි. ගම්බද ප්‍රදේශවල තරමක් හෝ අවුරුදු චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර ඉටු වුවද නාගරික ජන සමාජයේ එවැන්නක් සිදු නොවන තරම්ය. එදා සමාජයේ වැඩිහිටියන් අවුරුදු චාරිත්‍ර ඉටු කිරීමට ඇප කැපවී කටයුතු කළහ. නමුත් අද සමාජය ගෙවල් පිරිසුදු කිරීම, අලුත් ඇඳුම් මැසීම, තෑගි බෝග පිරිනැමීම ආදිය පිළිබඳව එතරම් උනන්දුවක් නොදක්වයි. 

නව තාක්ෂණයත් සමඟ බැඳී පවතින වර්තමාන අධි සුඛෝපභෝගී ජීවිත හමුවේ මිනිසුන් ඉවක් බවක් නොමැතිව ජීවත්වීම සඳහා මුදල් ඉපයීමට වෙහෙසෙයි. නමුත් ජීවත්වීමේදී අපට ආවේණික වූ ක්‍රමවේදයක් හා ගති සිරිත් අමතක කර දමා නවීන ලෝකය වැළඳ ගැනීමට උත්සාහ කිරීම නිෂ්ඵල ක්‍රියාවකි. සෑම මිනිසෙක්ම තමාටම අනන්‍ය වූ සංස්කෘතික ලක්ෂණ පිළිබිඹු කරයි.

අලුත් අවුරුද්ද තුළ කා බී විනෝද වීම පමණක් ප්‍රමාණවත් නොවන බව මතක තබා ගත යුතුයි. අලුත් ඇඳුම් අඳිමින්, ගෙවල් දොරවල් අලුත් කරමින් අවුරුදු සැමරුමට මිනිසුන්ගේ සිතුම් පැතුම් අලුත් නොවන්නේ නම් එම අවුරුදු සැමරීමෙන් ප්‍රයෝජනයක් ද නොමැත. අලුත් අවුරුදු සමය තුළ දී සමරනු ලබන චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර අනාදිමත් කාලෙක සිට පැවත එන චාරිත්‍ර වාරිත්‍රයි. 

සූර්යයා මීන රාශියේ සිට මේෂ රාශියට සංක්‍රමණය වන වෙලාව නොනගතය ලෙස හඳුන්වයි. ඒ කාලය තුළ වැඩ කටයුතු වශයෙන් යමක් නොකරන අතර පිං කිරීම සුදුසු බව සඳහන් වේ. එම නිසා මෙම නැකත් රහිත කාලය පුණ්‍ය කාලය ලෙස යොදා ගැනේ. ඒ කාලය තුළ මිනිසුන් විහාරස්ථානවලට ගොස් මල් පූජා කිරීම ආගමික වතාවත්වල නියැළීම අලුත් අවුරුද්දේ සුවිශේෂතම කාර්යය ලෙස හැඳින්වීමට පුළුවන. සිංහල බෞද්ධයින් උපතේ සිට විපත දක්වාම ගෙවන කාලය තුළ සියලු කටයුතු තුනුරුවන් මුල් කරගෙන සිදු කිරීම සුලභ දෙයකි. අලුත් අවුරුද්දේද සිංහල මෙන්ම දමිළ ජනයා මුල් තැන ලබා දෙන්නේ ආගමික චාරිත්‍ර සඳහායි. මේ තුළින් නැතිවී යන ගුණධර්ම නැවත අලුත්වීම අමතක වී යන චාරිත්‍ර ධර්ම නැවත අලුත්වීම සිංහල අවුරුද්දක සුවිශේෂී සිදුවීමකි.

අලුත් අවුරුදු උදාවත් සමඟ පරණ අවුරුද්දේ තිබුණු අසමඟිකම් අතහැර අලුත් සමඟිකම් ඇතිකර ගැනීම සුවිශේෂී ලක්ෂණයකි. ඒ සඳහා අසල්වාසී නිවෙස්වලට කැවුම් කිරිබත් සකසාගෙන ඒවා හුවමාරු කර ගැනීම සහ නිවෙස්වලට ගොස් සුහදව කතාබස් කර ආහාර වේලක් අනුභව කිරීම සිරිතයි. 

අලුත් අවුරුදු දිනයේදී විශේෂයෙන් වැඩිහිටියන්ට ගෞරව කිරීම සඳහා බුලත් අතට ලැබෙන්නේ සුවිශේෂී ස්ථානයකි. දෙමාපියන්ට දරුවන්ද, ගුරුවරුන්ට ශිෂ්‍යයින්ද, ස්වාමියාට සේවකයින්ද, වැඩිහිටියන්ට බාල අයද, පැවිදි පක්ෂයට ගිහියන්ද බුලත්දී වන්දනාමාන කිරීම අලුත් අවුරුද්දේ සුබ කටයුත්තක් ලෙස සලකනු ලබයි.
අවුරුදු උදාවෙන් පසු ළිප ගිනි මෙළවීම පළමු වැනි චාරිත්‍රයයි. මුළු රටක්ම එකම වේලාවකදී ළිප ගිනි මෙළවීමෙන් සංකේතවත් කරන්නේ බලශක්තිය නිපදවා ආහාර සැකසීමේ ක්‍රියාවලියේ සමාරම්භයයි. ළිප ගිනි මොළවා ආහාර පිසීමෙන් පසු එළඹෙන්නේ වැඩ අල්ලා ආහාර අනුභව කිරීමේ නැකතයි. එදා පැවති කෘෂිකාර්මික ජීවන රටාවත් සමඟ සිදු කළ වැඩ ඇල්ලීමේ චාරිත්‍රය අද වනවිට වෙනස්වී ඇත.

 

 

ගනුදෙනු කිරීමේ චාරිත්‍රය සම්ප්‍රදායිකව සිදුකරනු ලැබුවේ පවුලේ වැඩිහිටියන් සමඟයි. නමුත් වර්තමානයේ බොහෝ දෙනකු ගනුදෙනු කිරීම සඳහා පැමිණෙන්නේ බැංකුව වෙතයි. එදා වැඩිහිටියෝ නැකතට ගනුදෙනු කරනු ලැබුවේ ළිඳ හෝ ගෙවල් අසල තිබෙන වක්කඩක් සමඟයි. ළිඳෙන් හෝ වක්කඩෙන් අඟුරු කැබැල්ලක්, තඹ සල්ලි වැනි දෙයක් දමා වන්දනාමාන කර නැවුම් කලයකට වතුර පුරවා ගැනීමෙන් එම චාරිත්‍රය ඉටු කරයි. මෙමඟින් ඔවුන් අපේක්ෂා කළේ ලැබුවා වූ නව වසර සෞභාග්‍යමත් වසරක් වේවාය යන්නයි.
සිංහල දෙමළ අලුත් අවුරුද්දත් සමඟම අවුරුදු ක්‍රීඩා පැවැත්වීම අපට අමතක කළ නොහැක. සියල්ලන්ගේම සහයෝගය මත පවත්වන අවුරුදු උත්සවයේ විශේෂත්වය ලැබෙන්නේ විවිධ ජන ක්‍රීඩාවලටයි. අං ඇදීම, පොරපොල් ගැසීම, කඹ ඇදීම, කොට්ට පොර ගැසීම, රබන් ගැසීම, ග්‍රීස් ගහේ නැගීම, ජන කවි ගායනය, පංච දැමීම, කැට ගැසීම ආදී ජන ක්‍රීඩා අපේ පැරැණි මුතුන් මිත්තන් පැවැත්වූයේ හුදු විනෝදය සඳහාම නොවේ. එමඟින් සමගිය, සමාදානය, සාමුහිකත්වය, නායකත්වය මෙන්ම ප්‍රීතිය අපේක්ෂා කළහ. අතීතයේ මෙම ක්‍රීඩා පැවැත්වූයේ චාරිත්‍රානුකූලව සියලු දෙවියන්ගේ ආශිර්වාදයත් රැගෙනයි. අද වනවිට මෙම ජන ක්‍රීඩාවන් විවිධ අන්දමින් නවීකරණයට බඳුන්ව තිබේ. සතය සෙවීම, බිත්තර ඇල්ලීම, පොල් අතු විවීම, සැඟවුණු අමුත්තා සෙවීම, සංගීත පුටු තරගය ආදී වශයෙන් විවිධ වූ අංගෝපාංගයන් පැරැණි ජන ක්‍රීඩා සමඟ මුසුවී නවමු ආරකට බක් මහේදී ඉදිරිපත් වෙයි.

සිංහල අලුත් අවුරුදු උත්සවයේදී විශේෂයෙන් කැපී පෙනෙන්නේ නැකත් අනුව ක්‍රියාකාරකම් කිරීම සහ චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර පැවැත්වීමයි. අවුරුදු දිනයේ සෑම ගෙදරකම කිරිබතක් ඉදෙන්නේ එකම නැකත් වෙලාවටයි. මුළු රටේම ජනයා මෙසේ එක විටෙකදී නැකත් ඉටු කිරීම සමාජ සාමුහිකත්වය ගොඩනැංවීම සඳහා මහෝපකාරී වනු ඇත. නමුත් අතීතය හා වර්තමානය සසඳා බැලීමේදී මෙම චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර ක්‍රියාවට නැංවීම සඳහා ඉඩකඩ ලැබේද යන්න ගැටලුවකි. වසරක් ගෙවී නව වසරක් උදාවනවා යනු ළමයි තරුණ වීමත් තරුණයින් වැඩිහිටියන් වීමත්, වැඩිහිටියන් මරණයට ආසන්න වීමත් මෙහිදී සිදුවන විපර්යාසයන්ය. මෙම විපර්යාස තුළදී මිනිසුන්ට පැරැණි චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර අමතකවී යන්නේ නිරායාසයෙනි. ගම්බද ප්‍රදේශවල තරමක් හෝ අවුරුදු චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර ඉටු වුවද නාගරික ජන සමාජයේ එවැන්නක් සිදු නොවන තරම්ය. එදා සමාජයේ වැඩිහිටියන් අවුරුදු චාරිත්‍ර ඉටු කිරීමට ඇප කැපවී කටයුතු කළහ. නමුත් අද සමාජය ගෙවල් පිරිසුදු කිරීම, අලුත් ඇඳුම් මැසීම, තෑගි බෝග පිරිනැමීම ආදිය පිළිබඳව එතරම් උනන්දුවක් නොදක්වයි. 

නව තාක්ෂණයත් සමඟ බැඳී පවතින වර්තමාන අධි සුඛෝපභෝගී ජීවිත හමුවේ මිනිසුන් ඉවක් බවක් නොමැතිව ජීවත්වීම සඳහා මුදල් ඉපයීමට වෙහෙසෙයි. නමුත් ජීවත්වීමේදී අපට ආවේණික වූ ක්‍රමවේදයක් හා ගති සිරිත් අමතක කර දමා නවීන ලෝකය වැළඳ ගැනීමට උත්සාහ කිරීම නිෂ්ඵල ක්‍රියාවකි. සෑම මිනිසෙක්ම තමාටම අනන්‍ය වූ සංස්කෘතික ලක්ෂණ පිළිබිඹු කරයි.

අලුත් අවුරුද්ද තුළ කා බී විනෝද වීම පමණක් ප්‍රමාණවත් නොවන බව මතක තබා ගත යුතුයි. අලුත් ඇඳුම් අඳිමින්, ගෙවල් දොරවල් අලුත් කරමින් අවුරුදු සැමරුමට මිනිසුන්ගේ සිතුම් පැතුම් අලුත් නොවන්නේ නම් එම අවුරුදු සැමරීමෙන් ප්‍රයෝජනයක් ද නොමැත. අලුත් අවුරුදු සමය තුළ දී සමරනු ලබන චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර අනාදිමත් කාලෙක සිට පැවත එන චාරිත්‍ර වාරිත්‍රයි. 

සූර්යයා මීන රාශියේ සිට මේෂ රාශියට සංක්‍රමණය වන වෙලාව නොනගතය ලෙස හඳුන්වයි. ඒ කාලය තුළ වැඩ කටයුතු වශයෙන් යමක් නොකරන අතර පිං කිරීම සුදුසු බව සඳහන් වේ. එම නිසා මෙම නැකත් රහිත කාලය පුණ්‍ය කාලය ලෙස යොදා ගැනේ. ඒ කාලය තුළ මිනිසුන් විහාරස්ථානවලට ගොස් මල් පූජා කිරීම ආගමික වතාවත්වල නියැළීම අලුත් අවුරුද්දේ සුවිශේෂතම කාර්යය ලෙස හැඳින්වීමට පුළුවන. සිංහල බෞද්ධයින් උපතේ සිට විපත දක්වාම ගෙවන කාලය තුළ සියලු කටයුතු තුනුරුවන් මුල් කරගෙන සිදු කිරීම සුලභ දෙයකි. අලුත් අවුරුද්දේද සිංහල මෙන්ම දමිළ ජනයා මුල් තැන ලබා දෙන්නේ ආගමික චාරිත්‍ර සඳහායි. මේ තුළින් නැතිවී යන ගුණධර්ම නැවත අලුත්වීම අමතක වී යන චාරිත්‍ර ධර්ම නැවත අලුත්වීම සිංහල අවුරුද්දක සුවිශේෂී සිදුවීමකි.

අලුත් අවුරුදු උදාවත් සමඟ පරණ අවුරුද්දේ තිබුණු අසමඟිකම් අතහැර අලුත් සමඟිකම් ඇතිකර ගැනීම සුවිශේෂී ලක්ෂණයකි. ඒ සඳහා අසල්වාසී නිවෙස්වලට කැවුම් කිරිබත් සකසාගෙන ඒවා හුවමාරු කර ගැනීම සහ නිවෙස්වලට ගොස් සුහදව කතාබස් කර ආහාර වේලක් අනුභව කිරීම සිරිතයි. 

 

අලුත් අවුරුදු දිනයේදී විශේෂයෙන් වැඩිහිටියන්ට ගෞරව කිරීම සඳහා බුලත් අතට ලැබෙන්නේ සුවිශේෂී ස්ථානයකි. දෙමාපියන්ට දරුවන්ද, ගුරුවරුන්ට ශිෂ්‍යයින්ද, ස්වාමියාට සේවකයින්ද, වැඩිහිටියන්ට බාල අයද, පැවිදි පක්ෂයට ගිහියන්ද බුලත්දී වන්දනාමාන කිරීම අලුත් අවුරුද්දේ සුබ කටයුත්තක් ලෙස සලකනු ලබයි.
අවුරුදු උදාවෙන් පසු ළිප ගිනි මෙළවීම පළමු වැනි චාරිත්‍රයයි. මුළු රටක්ම එකම වේලාවකදී ළිප ගිනි මෙළවීමෙන් සංකේතවත් කරන්නේ බලශක්තිය නිපදවා ආහාර සැකසීමේ ක්‍රියාවලියේ සමාරම්භයයි. ළිප ගිනි මොළවා ආහාර පිසීමෙන් පසු එළඹෙන්නේ වැඩ අල්ලා ආහාර අනුභව කිරීමේ නැකතයි. එදා පැවති කෘෂිකාර්මික ජීවන රටාවත් සමඟ සිදු කළ වැඩ ඇල්ලීමේ චාරිත්‍රය අද වනවිට වෙනස්වී ඇත.

ගනුදෙනු කිරීමේ චාරිත්‍රය සම්ප්‍රදායිකව සිදුකරනු ලැබුවේ පවුලේ වැඩිහිටියන් සමඟයි. නමුත් වර්තමානයේ බොහෝ දෙනකු ගනුදෙනු කිරීම සඳහා පැමිණෙන්නේ බැංකුව වෙතයි. එදා වැඩිහිටියෝ නැකතට ගනුදෙනු කරනු ලැබුවේ ළිඳ හෝ ගෙවල් අසල තිබෙන වක්කඩක් සමඟයි. ළිඳෙන් හෝ වක්කඩෙන් අඟුරු කැබැල්ලක්, තඹ සල්ලි වැනි දෙයක් දමා වන්දනාමාන කර නැවුම් කලයකට වතුර පුරවා ගැනීමෙන් එම චාරිත්‍රය ඉටු කරයි. මෙමඟින් ඔවුන් අපේක්ෂා කළේ ලැබුවා වූ නව වසර සෞභාග්‍යමත් වසරක් වේවාය යන්නයි.
සිංහල දෙමළ අලුත් අවුරුද්දත් සමඟම අවුරුදු ක්‍රීඩා පැවැත්වීම අපට අමතක කළ නොහැක. සියල්ලන්ගේම සහයෝගය මත පවත්වන අවුරුදු උත්සවයේ විශේෂත්වය ලැබෙන්නේ විවිධ ජන ක්‍රීඩාවලටයි. අං ඇදීම, පොරපොල් ගැසීම, කඹ ඇදීම, කොට්ට පොර ගැසීම, රබන් ගැසීම, ග්‍රීස් ගහේ නැගීම, ජන කවි ගායනය, පංච දැමීම, කැට ගැසීම ආදී ජන ක්‍රීඩා අපේ පැරැණි මුතුන් මිත්තන් පැවැත්වූයේ හුදු විනෝදය සඳහාම නොවේ. එමඟින් සමගිය, සමාදානය, සාමුහිකත්වය, නායකත්වය මෙන්ම ප්‍රීතිය අපේක්ෂා කළහ. අතීතයේ මෙම ක්‍රීඩා පැවැත්වූයේ චාරිත්‍රානුකූලව සියලු දෙවියන්ගේ ආශිර්වාදයත් රැගෙනයි. අද වනවිට මෙම ජන ක්‍රීඩාවන් විවිධ අන්දමින් නවීකරණයට බඳුන්ව තිබේ. සතය සෙවීම, බිත්තර ඇල්ලීම, පොල් අතු විවීම, සැඟවුණු අමුත්තා සෙවීම, සංගීත පුටු තරගය ආදී වශයෙන් විවිධ වූ අංගෝපාංගයන් පැරැණි ජන ක්‍රීඩා සමඟ මුසුවී නවමු ආරකට බක් මහේදී ඉදිරිපත් වෙයි.

අවුරුදු චාරිත්‍ර අතර හිසතෙල් ගෑමේ චාරිත්‍රයට ඇත්තේ ප්‍රමුඛ ස්ථානයකි. මනා ශරීර සෞඛ්‍යයකින් ජීවත්වීමට හා මිනිස් ජීවිතයට හා මිනිස් ජීවිතයට හිස ප්‍රධාන වන හෙයින් ඊට යෝග්‍ය සෞඛ්‍ය සත්කාර සිදු කිරීම මෙම චාරිත්‍රයේ අරමුණය. එබැවින් මෙම හිසතෙල් ගෑමේ චාරිත්‍රය පුරාතනයේ පටන් සුබ නැකතින් ඉතා භක්තිමත්ව සිදුකළ කාර්යයකි. මේ සඳහා හිසට උඩින් එල්ලීමටත් පයට පෑගෙන සේ එලීමට ඖෂධීය ගුණයෙන් යුතු කොළ වර්ග ඒ ඒ වසර අනුව වෙනස් වෙමින් යොදා ගනී. හිසතෙල් ගෑම සඳහා යොදා ගැනෙන්නේ ඖෂධීය පත්‍රවලින් සකස්කර ගත් නානු විශේෂයකි. ගමේ මෙම චාරිත්‍රය සිදුකරන්නේ විහාරස්ථානයේ භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ ප්‍රධානත්වයෙනි. වර්තමානයේදී හිසතෙල් ගෑමේ චාරිත්‍රය රාජ්‍ය උත්සවයක් ලෙස ජනාධිපතිවරයාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පවත්වනු ලබයි.

අද බොහෝ දෙනා ගත කරන කාර්යබහුල ජීවිකාවෙන් මිදී පවුලේ සාමාජිකයන් සමඟ ඥාති හිත මිත්‍රාදීන් සමඟ එකට එක්වී අවුරුදු චාරිත්‍ර සැමරීම පවුල් සබඳතා මෙන්ම සමහර සබඳතා සුහදත්වයෙන් යුතුව ඉදිරියට පවත්වාගෙන යාමට මහෝපකාරීවනු ඇත. සංස්කෘතික වශයෙන් පමණක් නොව සමාජ විද්‍යාත්මක වශයෙන්ද බැලූ විට මුළු රටක් එකමුතුව සමරන අවුරුදු චාරිත්‍ර අරුත් සුන් දෙයක් ලෙස බැහැර කළ නොහැකිය.

ෂෙහානි ලියනආරච්චි